Γεώργιος Παναγόπουλος (1910-1988)

Ο Γεώργιος Δ. Παναγόπουλος διετέλεσε δήμαρχος Αιγίου κατά την περίοδο 1974-1978. Γεννήθηκε στο Αίγιο το 1910 και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε στη γενέτειρά του ως δικηγόρος και στη συνέχεια ως συμβολαιογράφος. Νυμφεύτηκε την Αιγιώτισσα καθηγήτρια μουσικής Σπυριδούλα (Πίπη) Αργυριάδη (κόρη του καθηγητή μουσικής και μαέστρου Δημητρίου Αργυριάδη). Από νωρίς εντρύφησε στην ιστορία της πόλης του Αιγίου και της ευρύτερης περιοχής της Αιγιάλειας, πράγμα το οποίον επιβεβαιώνει το συγγραφικό του έργο:

-Ιστορία της Φιλαρμονικής Αιγίου (1892-1952). Αίγιον 1953, (Έπαινος της Ακαδημίας Αθηνών).

-Η Αστική Κοινότης της Βοστίτσας κατά την Β΄ Βενετοκρατία (Συμβολή εις την ιστορίαν της Πόλεως Αιγίου). Αθήνα 1981.

-Το Βενετικόν κτηματολόγιον της Βοστίτσας και η σημασία του εις την έρευναν της Πελοποννησιακής Ιστορίας. Πρακτικά Β΄ Διεθνούς Συνεδρίου Πελοποννησιακών Σπουδών τ. Γ΄, Αθήνα 1981-82, σελ. 433-440.

-Η Μυστική Συνέλευσις της Βοστίτσας (Αιγίου) (26-30 Ιανουαρίου 1821). Αθήνα 1983.

-Το Βενετικό Κτηματολόγιο της Βοστίτσας (σε συνεργασία με τον Κ. Ντόκο). Μορφωτικό Ινστιτούτο Αγροτικής Τραπέζης της Ελλάδος. Αθήνα 1993.

-Αίγιο, Μνημεία και Τέχνη (σε συνεργασία με τον ζωγράφο Σπύρο Κρητικό). Δημοτική Βιβλιοθήκη Αιγίου 2002.

Με δικές του ενέργειες ανηγέρθη το 1955 το κτήριο της Στέγης των Γραμμάτων και των Τεχνών Αιγίου, το θέατρο που στεγάζει και σήμερα τη Φιλαρμονική Αιγίου Ευτέρπη. Στα 1970-1971 Ο Γ. Παναγόπουλος έκανε προσπάθειες για να καθιερωθεί η 26η Ιανουαρίου (η ημέρα της Μυστικής Συνέλευσης της Βοστίτσας) ως τοπική εορτή, οι ενέργειές του ωστόσο απέβησαν άκαρπες. Το έργο της σύντομης δημαρχίας του ήταν πολύπλευρο, στραμμένο πάντοτε γύρω από την προβολή και ανάδειξη της ιστορικής, πνευματικής και καλλιτεχνικής παράδοσης του Αιγίου. Πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Εταιρείας Φίλων της αρχαίας Ελίκης, της Δημοτικής Πινακοθήκης,της Φιλοτελικής Εταιρείας, του Σκακιστικού Ομίλου, του Χορευτικού ομίλου Αιγίου. Επί των ημερών του αναβιώθηκαν τα Ανθεστήρια (ανοιξιάτικες γιορτές του παλιού Αιγίου), ανεκαινίστηκε το νεοκλασικό της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αιγίου, εγκαινιάστηκαν οι εγκαταστάσεις της Ε.Β.Ο. (Ελληνική Βιομηχανία Όπλων) και ξεκίνησαν έργα με στόχο την ανάπλαση της παραλίας του Αιγίου με την κατεδάφιση ορισμένων ερειπωμένων σταφιδαποθηκών. Επίσης τέθηκαν οι βάσεις για την αναπαλαίωση δύο νεοκλασικών της πόλης του, της Παλαιάς Δημοτικής Αγοράς (έργο του Ερνέστου Τσίλλερ, σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο) και του Παλαιού Νοσοκομείου (τωρινό Πολιτιστικό Κέντρο. Απεβίωσε τον Ιούνιο του 1988. Το μεγάλο του αρχείο του, προϊόν πολυετούς έρευνας, κληροδότησε στο Τοπικό Ιστορικό Αρχείο στο Αίγιο (Παράρτημα των Γενικών Αρχείων του Κράτους), ενώ ορισμένες ιστοριοδιφικές του μελέτες παραμένουν ανέκδοτες.

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License