Ο βασιλιάς της Αγγλίας Στέφανος (Stephen of England), γνωστός συνήθως ως Στέφανος του Μπλουά (αγγλικά: Stephen, ή Stephen of Blois, 1096 - 1154) ήταν ο τελευταίος Νορμανδός βασιλιάς της Αγγλίας (1135 - 1154). Γεννήθηκε στο Μπλουά της Γαλλίας, γιος του Στεφάνου, κόμητος του Μπλουά και της Αδέλας, κόρης του Γουλιέλμου του Κατακτητή. Αδέλφια του ήταν ο Θεοβάλδος Β' της Καμπανίας, και ο Ερρίκος του Μπλουά, επίσκοπος Γουίντσεστερ. Στάλθηκε να ανατραφεί στην Αγγλία, στην αυλή του θείου του Ερρίκου Α' (1106). Έγινε κόμης του Μορτέν (1115), παντρεύτηκε την Ματίλντα, κόρη του κόμητος της Βουλώνης (1125) και έγινε κυβερνήτης της Βουλώνης (1128).

Πόλεμοι με τον βασιλιά της Σκωτίας Δαυίδ Α'

Πριν το θάνατο του Ερρίκου Α΄ (1135), η πλειοψηφία των βαρόνων κήρυξε ως διάδοχό του την κόρη του Ματίλδη. Με τον θάνατό του όμως ο Στέφανος, επίσης εγγονός του Γουλιέλμου του Κατακτητή από τη μητέρα του, ισχυρίστηκε ότι αυτόν όρισε από το νεκρικό του κρεβάτι ο Ερρίκος ο 1ος ως διάδοχο. Τον αποδέχθηκαν οι βαρόνοι και ο Πάπας Ιννοκέντιος Β΄, αλλά ο βασιλιάς της Σκωτίας Δαυίδ Α' που ήταν ευνοούμενος του βασιλιά Ερρίκου Α' υποστηρίζοντας την κόρη του Ματθίλδη δέν τον δέχτηκε. Με την Ματίλδη ο Δαυίδ είχε στενή συγγενική σχέση αφού ήταν ταυτόχρονα και ανιψιά του, η μητέρα της επίσης ονομαζόμενοι Ματίλδη ήταν αδελφή του, η άνοδος της στον Αγγλικό θρόνο θα ήταν για τον ίδιο κάτι περισσότερο απο ευνοικό. Ο Δαυίδ ονόμασε τον Στέφανο σφετεριστή και ξεκίνησε επιδρομές εναντίον του που έγιναν σε τρία μεγάλα κύματα(1135, 1136, 1137/1138). Ιδιαίτερα στην τρίτη επιδρομή ο Δαυίδ με τον στρατό του φέρθηκε βάναυσα πραγματοποιώντας αμέτρητες σφαγές στην Αγγλία, και συνέτριψε τον Αγγλικό στρατό στην μάχη του Κλιθερό. Τον Άυγουστο του 1138 η νίκη του Στεφάνου απέναντι στον Δαυίδ στην μάχη του Στάνταρντ του επέτρεψε να ανακάμψει και στην συνέχεια κλείστηκε ειρήνη μεταξύ τους ώς τον ερχομό της Ματίλδης

Άφιξη της Ματίλδης και εμφύλιος πόλεμος

Το 1139 ο Στέφανος έχασε τη μεγαλύτερη υποστήριξη και περιπλέχθηκε σε αιματηρό εμφύλιο πόλεμο, αποκαλούμενο «Αναρχία». Ο βασιλιάς της Σκωτίας Δαυίδ εν τω μεταξύ εκμεταλλευόμενος την αδυναμία του Στέφανου λόγω της εμφύλιας διαμάχης επεκτείνοντας σημαντικά τα εδάφη του, εδραιώνοντας το βασίλειο του. Ο Στέφανος αντιμετώπισε τις δυνάμεις της αυτοκράτειρας Ματίλδης σε ισχυρές θέσεις του βασιλείου. Κακοί οιωνοί τον έζωναν πριν τη μάχη του Λίνκολν, όπου είχε να αντιμετωπίσει τις δυνάμεις των ισχυρότατων κόμηδων του Γκλούκεστερ και Τσέστερ, με την Ματίλδη ενώθηκαν και οι σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις των Σκωτσέζων υπο τον βασιλιά τους Δαυίδ. Κατά τους χρονικογράφους, πολέμησε γενναία στη μάχη αυτή, αλλά συνελήφθη από κάποιον ευγενή, τον Γουλιέλμο του Κέυνς, ο οποίος τον έφερε στα πόδια της ξαδέλφης του αυτοκράτειρας Ματίλδης. Ο Στέφανος αιχμαλωτίστηκε στο Μπρίστολ, αλλά η Ματίλδη έχασε την υποστήριξη που είχε. Έτσι, ο υπαρχηγός της κόμης του Γκλούκεστερ αποφάσισε να ελευθερώσει τον Στέφανο και να τον τοποθετήσει ξανά στον θρόνο. Τον Δεκέμβριο του 1142 η αυτοκράτειρα πολιορκήθηκε στην Οξφόρδη, αλλά κατόρθωσε να δραπετεύσει.

Ορίζει διάδοχο του τον Ερρίκο Πλανταγενέτη

Το 1147 ο έφηβος γιός της Ματίλδης Ερρίκος (μέλλων βασιλιάς Ερρίκος Β΄) αποφάσισε να συγκεντρώσει ο ίδιος έναν μικρό στρατό μισθοφόρων και να επιτεθεί στην Αγγλία, αλλά οι προσπάθειές του απέτυχαν. Μετά το θάνατο του γιού και επιδόξου διαδόχου του Ευσταθίου (1153), ήρθε σε διαπραγματεύσεις με την αυτοκράτειρα Ματίλδη και όρισε ως διάδοχο του τον γιό της Ερρίκο. Αυτός ήταν ο πρώτος της δυναστείας των Πλανταγενετών, η οποία θα κυριαρχήσει στην Αγγλία τους 4 επόμενους αιώνες, με 13 βασιλείς. Τα Αγγλοσαξονικά χρονικά περιγράφουν με μελανά χρώματα τα χρόνια της βασιλείας του Στεφάνου. Η Αγγλία είχε γίνει κέντρο δράσης λωποδυτών και τυχοδιωκτών που εκμεταλλεύονταν την αδυναμία ή την έλλειψη θέλησης του βασιλιά να τους τιμωρήσει.

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>