Φαινόμενο Casimir


Φαινόμενο Casimir

Casimir Effect

Το φαινόμενο Casimir είναι η εμφάνιση μιας μικρής ελκτικής επίδρασης που δρα μεταξύ δύο αφόρτιστων αγώγιμων πλακών, παράλληλων μεταξύ τους, όταν αυτές βρίσκονται σε πολύ κοντινή απόσταση.

Την επίδραση αυτή την πρόβλεψε ο Ολλανδός φυσικός Hendrick Casimir το 1948.

Αναλυτικά, η επίδραση αυτή είναι μία αλληλεπίδραση μεταξύ σωματιδίων που αναδύονται κατευθείαν από το κενό εξ αιτίας των κβαντικών ιδιοτήτων του.

Η πεπερασμένη απόσταση μεταξύ των πλακών εμποδίζει την υλοποίηση "εικονικών' (virtual) σωματιδίων στον ενδιάμεσο κενό χώρο (ο κενός χώρος θεωρείται πλήρης από τέτοια εικονικά σωματίδια), με μήκη κύματος μεγαλύτερο από κάποιο συγκεκριμμένο ανώτατο όριο. Ετσι υπάρχουν περισσότερα σωματίδια έξω από τις πλάκες παρά στον ενδιάμεσο χώρο. Η διαφορά αυτή εκδηλώνεται σαν μια ελκτική δύναμη. Το φαινόμενο Casimir εξαρτάται από το σχήμα των πλακών.

Θεωρήσεις του Κενού

* Στην Κλασσική Φυσική το κενό είναι η απλή απουσία οποιασδήποτε ύλης και ενέργειας.

* Στην Κβαντική Φυσική το κενό θεωρείται ως μια αναβράζουσα μάζα κβαντικών σωματιδίων που συνεχώς εμφανίζονται και εξαφανίζονται από τον αισθητό κόσμο μας. Αυτή η μάζα δίνει στο κενό μια πραγματική μεγάλη ενεργειακή πυκνότητα.

Ιστογραφία

* Physics4u

Scientific-web.com

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>


www.hellenica.de