Με τον όρο "φορολογικός παράδεισος" ή "φορολογικό καταφύγιο" χαρακτηρίζονται γενικά χώρες - κράτη που έχουν θεσπίσει πολύ μικρές φορολογικές επιβαρύνσεις ειδικά για ξένους επενδυτές.

Ορισμένα κράτη προκειμένου να προσελκύσουν ξένους επενδυτές, θέσπισαν ειδικούς φορολογικούς νόμους σύμφωνα με τους οποίους όποιος ξένος επενδυτής δημιουργήσει μια εταιρία με έδρα το έδαφός τους, θα καταβάλει πολύ μειωμένη φορολογία έναντι της προβλεπόμενης εκείνης στη χώρα της μόνιμης διαμονής του.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, διάφορα άτομα, φυσικά ή ακόμη και νομικά πρόσωπα, ή και διεθνείς εταιρίες να καταφεύγουν σ΄ αυτά τα κράτη και να δημιουργούν εταιρίες τις λεγόμενες "Οφ-σορ" εκ του αγγλικού όρου Offshore (=υπεράκτιες εταιρίες ή "υπερπόντιες εταιρίες) με έδρα αυτούς τους «παραδείσους» με απώτερο σκοπό την μικρότερη δυνατή φορολογική τους επιβάρυνση, και κατ΄ επέκταση την απαλλαγή φορολογίας τους από τη χώρα της μόνιμης διαμονής τους.

Ο όρος offshore σημαίνει μακράν των ακτών, επειδή όμως δημιουργήθηκε στην Αγγλία που είναι μια μεγάλη νησος ο όρος αυτός κατ΄ επέκταση σημαίνει "εκτός επικράτειας", και με αυτή την έννοια κατέληξε διεθνής όρος επιχειρηματικότητας εξωτερικού, και ειδικότερα γι΄ αυτή που δημιουργείται σε "φορολογικό παράδεισο".

Φορολογικοί παράδεισοι

Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ 45 κρατικές οντότητες «δεν συνεργάζονταν επαρκώς στο φορολογικό πεδίο».

Χώρες , οι οποίες χαρακτηρίζονταν ως φορολογικοί παράδεισοι είναι: η Ιρλανδία, η Κόστα-Ρίκα, η Κύπρος, η Λιβερία, το Λιχτενστάιν, το Βανουάτου, το Λουξεμβούργο, το Μονακό*, η Ολλανδία*, η Ουρουγουάη, ο Παναμάς, η Σιγκαπούρη*, η Φινλανδία*, το Χονγκ Κονγκ, οι Σεϋχέλλες η Σαμόα, το Μπελίζε, οι Μπαχάμες, το Ναουρού, καθώς και κάποιες υπερπόντιες κτήσεις όπως το Γιβραλτάρ, τα νησιά Γκέρσεϊ και Γκένσεϊ, οι Βερμούδες, οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι, ο Μαυρίκιος, τα Νησιά Καϋμάν, η Νήσος του Μαν, η νήσος Νέβις, το Νιούε και άλλα.

* (*) με περιορισμένες απαλλαγές κατά τομείς δραστηριότητας.

Όγδοη έκθεση του FATF

Ο οργανισμός FATF (Financial Action Task Force on Money Laundering) συστάθηκε το 1989 με σκοπό την πάταξη του ξεπλύματος βρόμικου χρήματος. Στην πιο πρόσφατη έκθεσή του (Annual Review of Non-Cooperative Countries and Territories 2006-2007 με ημερομηνία 12 Οκτωβρίου 2007) δεν συμπεριέλαβε καμία χώρα ως μη συνεργάσιμη[1]. Η Μιανμάρ αφαιρέθηκε από τον σχετικό κατάλογο στις 13 Οκτωβρίου 2006, το Ναουρού στις 13 Οκτωβρίου 2005 και η Νιγηρία στις 23 Ιουνίου 2006[2].

Σε "Δήλωσή" του, ο οργανισμός στις 25 Φεβρουαρίου 2009 εξέφρασε την ανησυχία του και ζήτησε τη μεγαλύτερη συμμόρφωση από τις εξής χώρες: Ιράν, Ουζμπεκιστάν, Τουρκμενιστάν, Πακιστάν και Σάο Τομέ και Πρίνσιπε[3].

Εξωτερικές συνδέσεις

* άρθρο στην "Καθημερινή", Κατάλογος ΟΟΣΑ για τους «φορολογικούς παραδείσους», 16 Μαρτίου 2009.

Παραπομπές

1. ↑ http://www.fatf-gafi.org/dataoecd/14/11/39552632.pdf
2. ↑ http://www.fatf-gafi.org/dataoecd/14/11/39552632.pdf
3. ↑ http://www.fatf-gafi.org/dataoecd/18/28/42242615.pdf

Δείτε επίσης

* Σημαία ευκαιρίας