Στη μουσική, αντίστιξη καλείται η ταυτόχρονη συνήχηση πολλών διαφορετικών μελωδιών, οι οποίες συνδυάζονται με βάση ένα αυστηρό συνήθως πρόγραμμα κανόνων διαφορετικό από εποχή σε εποχή. Στην πολυφωνική - αντιστικτική γραφή κάθε μία από τις συνηχούσες μελωδίες διατηρεί τη μελωδική ή ρυθμική αυτοτέλειά της χωρίς να κυριαρχεί αλλά ούτε και να υποβιβάζεται από τις υπόλοιπες. Η αντίστιξη άρχισε να αναπτύσσεται στο Μεσαίωνα στην εκκλησιαστική μουσική , γνώρισε μεγάλη άνθηση στα χρόνια της Αναγέννησης (με τον Τζιοβάνι Περλουίτζι Παλεστρίνα) και κορυφώθηκε το 17ο αιώνα στην εποχή του μπαρόκ (με το Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ).

Πηγές

* Η μουσική μέσα από την ιστορία της , Βιβλίο Β' Γυμνασίου του Οργανισμού Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων.

Εξωτερικές συνδέσεις

* Η αντίστιξη sto artissimo.gr