Ο Θεόδωρος Ζαΐμης (1847-1922) ήταν έλληνας γιατρός.

Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα και ήταν γόνος της αρχοντικής οικογένειας των Ζαΐμηδων. Σπούδασε ιατρική στην Αυστρία και άσκησε το ιατρικό επάγγελμα στην Πάτρα επι μια 25ετία, όντας διευθυντής του χειρουργικού τμήματος. Πραγματοποίησε την πρώτη εγχειρήση έλκους στομάχους και την πρώτη λαπαροτομία στην Ελλάδα. Το 1902 διορίστηκε καθηγητής της χειρουργικής κλινικής του πανεπιστημίου Αθηνών, του οποίου διατέλεσε και πρύτανις. Εκλέχτηκε το 1920 βουλευτής και χρημάτισε υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως την περίοδο 1920-1922. Επίσης είχε διατελέσει πρόεδρος των Καλαβρυτινών στην Πάτρα το 1895.

Απεβίωσε στην Αθήνα το 1922.

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License