Κωνσταντίνος Ρακτιβάν
|
Ο Κωνσταντίνος Ρακτιβάν (1865-1935) ήταν Έλληνας νομομαθής και πολιτικός. Γεννήθηκε στο Μάντσεστερ της Αγγλίας και ήταν γιός του εμπόρου Δημητρίου Ρακτιβάν, με καταγωγή από τη Βέροια, και της Μαρίας Ισμηρίδου, η οποία σε δεύτερο γάμο παντρεύτηκε τον Θησέα Δημαρά. Αδερφός του ήταν ο Εμμανουήλ Ρακτιβάν, ανώτατος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού. Έζησε για ένα διάστημα στην Κωνσταντινούπολη όπου ήταν εγκατεστημένος ο πατέρας του και σε ηλικία 12 ετών, το 1877, μετακόμισε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, του οποίου έγινε διδάκτωρ το 1884. Ακολούθησε καριέρα δικαστικού διατελώντας την περίοδο 1887-1889 πρωτοδίκης Σύρου αλλά στη συνέχεια ιδιώτευσε με μεγάλη επιτυχία ως δικηγόρος. Την εποχή του θεωρείτο ένας απο τους πιο επιτυχημένους νομικούς της εποχής. Το 1910 εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής Αττικής και το 1911 ορίστηκε εισηγητής στην αναθεώρηση του συντάγματος. Το 1912 διορίστηκε υπουργός δικαιοσύνης, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1915, την περίοδο 1912-1913 ήταν αντιπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης στη Μακεδονία με σκοπό την οργάνωσή της, την περίοδο 1918-1920 υπουργός εσωτερικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Το 1923 εκλέχτηκε πρόεδρος της της Δ΄ συντακτικής συνέλευσης. Ήταν ιδρυτικό μέλος του δικηγορικού συλλόγου, του οποίου διετέλεσε αντιπρόεδρος (1909) και πρόεδρος (1910-1913), και ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, απ'οπου παραιτήθηκε λίγο καιρό πριν τον θάνατό του. Με την συντακτική πράξη ίδρυσης της Ακαδημίας Αθηνών, το 1926, διορίστηκε τακτικό μέλος αυτής ενώ το 1933 εκλέχτηκε πρόεδρος αυτής. Το επιστημονικό του έργο είναι πολύ μεγάλο, μεταξύ άλλων: Μελέτη επί του νόμου 963 ΞΕ της 22 Μαΐου 1885 περί τόκου υπερημερίας και τόκου τόκω, Τινά περί προκαταρκτικών συμβάσεων (1888), Ζητήματα τινά σχετικά προς την δικαστικήν παράστασιν των ανηλίκων, Τα κτήματα των μεταναστευσάντων εκ των Νέων Χωρών (1916), Η συνταγματική προστασία της εργασίας (1933), Έγγραφα και σημειώσεις εκ της πρώτης ελληνικής διοικήσεως της Μακεδονίας (1912-13) κ.ά. Προς τιμήν του, η κεντρική πλατεία της Βέροιας, στην οποία είναι η καταγωγή του, είχε πάρει την ονομασία Ρακτιβάν (πλατεία Ρακτιβάν), όμως λόγω ενοποίησης της πλατείας με την έναντί της πλ. Ωρολογίου, ονομάζεται πλέον πλατεία Ωρολογίου. Έξωθεν του δικαστικού μεγάρου της πόλης, που βρίσκεται στην πλατεία αυτή, αλλά και έξω από το δημαρχείο της Βέροιας βρίσκεται η προτομή του μεγάλου πολιτικού. Απεβίωσε το 1935 στην Αθήνα. Κατάλογος μελών Ακαδημίας Αθηνών Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License |
||
|
|