Ο Κωνσταντίνος Δουμπιώτης μέλος της γνωστής οικογένειας οπλαρχηγών γεννήθηκε το 1793 στα Δουμπιά της Χαλκιδικής. Υπηρέτησε την οθωμανική διοίκηση της Χαλκιδικής ως σουμπάσης στα Μαδεμοχώρια. Μαζί με τα αδέλφια του Βασιλικό, Στέργιο και Νικόλαο συμμετείχε στην επανάσταση του 1821 στη Χαλκιδική ως ένας από τους υπαρχηγούς του Εμμ. Παπά. Μετά την καταστροφή της Χαλκιδικής το 1821 μετέβη στη Νάουσα όπου πολέμησε με τον Καρατάσο. Μετά την καταστροφή της Νάουσας κατέφυγε στη Σκόπελο.

Συμμετείχε μαζί με τον Καρατάσο και άλλους Μακεδόνες σε πολλές μάχες στη νότιο και κεντρική Ελλάδα, όπως το Νεόκαστρο της Πελοποννήσου, η Ύδρα, το Τρίκερι, τα Βρυσάκια Χαλκίδος, η Αράχωβα, η Θήβα, η Σκιάθος, η Αταλάντη. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου το 1825 πολέμησε με την παράταξη του Κωλλέτη στην Πελοπόννησο.Το 1825 ονομάστηκε στρατηγός. Για κάποιο χρονικό διάστημα, μεταξύ 1826-1828, διετέλεσε πειρατής. Φυλακίστηκε από τον Καποδίστρια στις φυλακές της Αίγινας 1828-1829.

Μετά την αποφυλάκισή του έγινε 500κοσίαρχος του 14ου τάγματος του Τσάμη Καρατάσου. Συμμετείχε μαζί με τον Κολοκοτρώνη στην επανάσταση κατά της Αντιβασίλείας το 1833.Μετά την αποστράτευσή του εγκαταστάθηκε στη Χαλκίδα όπου και πέθανε λίγο πριν το 1865.

Η προσφορά του στον αγώνα αναγνωρίστηκε καθώς αναγορεύτηκε σε αξιωματικό τέταρτης τάξεως. Ήταν ο μοναδικός Χαλκιδικιώτης μαζί με τον Αποστολάρα που πήραν βαθμούς πεντακοσίαρχων στο νεοσύστατο στράτευμα.

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>