Αλέξανδρος Κουμουνδούρος

Αλέξανδρος Κουμουνδούρος (1815 - 1883). Γεννήθηκε στην Σελίτσα της επαρχίας Αβίας-Οιτύλου και καταγόταν απο ιστορική οικογένεια της Μάνης[1]. Ήταν γιός του αγωνιστή Σπύρου Κομουνδούρου.Σπούδασε νομικά και άσκησε τη δικηγορία για ένα μικρό διάστημα στην Καλαμάτα. Μάλιστα εκεί έγινε αντιεισαγγελέας πρωτοδικών. Το 1841 έσπευσε να πολεμήσει στην επαναστατημένη Κρήτη[2]. Πέθανε στην Αθήνα σε ηλικία 68 ετών και είχε αποκτήσει 3 παιδιά[3]. Τέλος είχε μεγάλες εκτάσεις στην Αττική και συγκεκριμένα στην λίμνη Κουμουνδούρου αλλα και μια έπαυλη στην Τριζοίνα.[4]

Πολιτική Σταδιοδρομία

Απο το 1850 έως το θάνατο του εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής Μεσσηνίας. Είχε διατελέσει υπουργός Οικονομικών(1856,1863) στην κυβέρνηση Βούλγαρη, Δικαιοσύνης(1862), Παιδείας και Εκκλησιαστικώς(1864) και Εσωτερικών(1864-65,1877) ενω χρημάτισε και δύο φορές πρόεδρος της Βουλής(1855).Το 1865 ίδρυσε το Κουμουνδουρικό κόμμα και τον ίδιο χρόνο έγινε πρωθυπουργός.Απο το 1865 έως τον θάνατο του ορκίστηκε 10 φορές πρωθυπουργός.Το 1864 έγινε απόπειρα δολοφονίας του στην οδό Σταδίου στην είσοδο της Συνέλευσης.

Η πολιτική που ακολούθησε

Σαν υπουργός και πρωθυπουργός κατάφερε να εξασφαλίσει στο ακέραιο τα συμφέροντα της Ελλάδας, χάρις την μετριοπάθεια του, την ευθύτητα του, την ψυχραιμία του και την εξαιρετική του τόλμη. Το 1866 είχε τεθεί το Κρητικό ζήτημα, το οποίο όμως κατάφερε να το ξεπεράσει με επιτυχία αφού δεν υποτάχθηκε στις απαιτήσεις των Μεγάλων Δυνάμεων που ήθελαν η Ελλάδα να παρασυρθεί σε πόλεμο με την Τουρκία γιατί πίστευε οτι μια φιλοπόλεμη πολιτική δεν θα ωφελούσε σε τίποτα την Ελλάδα, απο την στιγμή που δεν είχε προετοιμαστεί κατάλληλα για πόλεμο.Επίσης όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, δεν μπορεί παρα να περηφανευτεί, για την ειρηνική προσάρτηση της Θεσσαλίας και της νοτίου Ηπείρου(Άρτα) αφου΄πρώτα δεν δίστασε να απειλήσει την Τουρκία με επίθεση 40000 Ελλήνων στρατιωτών στην Θεσσαλία. Αλλα και στην εσωτερική πολιτική ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος φρόντισε για την διευθέτηση πολλών εσωτερικών προβλημάτων.Φρόντισε με νόμους, την ρύθμιση της φορολογίας ενώ με τα κατάλληλα μέτρα κατάφερε να περιορίσει την ληστεία[5] σε στεριά και θάλασσα.Τέλος σημαντικός ήταν και ο νόμος "περι ευθύνης υπουργών", με τον οποίο αμέσως παραπεύθηκαν σε ειδικό δικαστήριο όλοι οι συνεργάτες του υπουργείου του Δημητρίου Βούλγαρη(1877) με την κατηγορία της πλαστογραφίας και της αντιποίησης αρχής.Επίσης σημαντικά μέτρα ήταν η ανακατανομή 2.650.000 στρεμμάτων γης καθώς και η αμνηστία[6] που έδωσε σε 100 ληστές με σκοπό να πολεμήσουν στην Κρήτη.

Παραπομπές και σημειώσεις

1. ↑ Παιδί σχεδόν είχε κινδυνέψει να αιχμαλωτιστεί από τους Τουρκοαιγυπτίους του Ιμπραήμ
2. ↑ Ήταν αρχηγός σώματος, αποτελούμενο απο άλλους νέους φοιτητές και επιστήμονες.Μάλιστα στην μάχη του Αποκορώνου κινδύνευσε να αιχμαλωτιστεί απο τους Τούρκους
3. ↑ 1ο)Κωνσταντίνος:υποστράτηγος και βουλευτής Μεσσηνίας 2ο)Σπύρος:βουλευτής Οιτύλου και υπουργός Ναυτιλίας 3ο)Όλγα:Είχε παντρευτεί τον Εμπειρίκο
4. ↑ Φιλοξενήθηκαν οι βασιλείς Γεώργιος Α' και Ολγα και άλλοι.Η έπαυλη βρίσκεται σ ένα τεράστιο κτήμα που φτάνει ως τον Αγιο Παντελεήμονα και τη Μονή Αγίου Δημητρίου, σήμερα δε το έχει ο Γιώργος Στ. Κλάδος. Στις δόξες της η έπαυλη είχε πιάνα κι άλλα αριστοκρατικά αντικείμενα
5. ↑ Ήταν η εποχή που είχε συμβεί η σφαγή στο Δήλεσι καθώς και η απαγωγή του Πρωθυπουργού Σωτ. Σωτηρόπουλου από τον Λήσταρχο Λαφαζάνη στα Φιλιατρά Μεσσηνίας
6. ↑ Υπουργός στρατιωτικών εκείνη την εποχή ήταν ο Δημήτριος Μπότσαρης
   

<@=@=@>