Γεώργιος Δροσίνης
|
Ο Γεώργιος Δροσίνης (9 Δεκεμβρίου 1859 - 3 Ιανουαρίου 1951 ) ήταν έλληνας ποιητής, πεζογράφος και δημοσιογράφος. Γεννήθηκε σε ένα αρχοντικό της Πλάκας στην Αθήνα από γονείς Μεσολογγίτες. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και μεταγράφηκε στη φιλοσοφική σχολή μετά από σύσταση του Νικόλαου Πολίτη. Το 1885 συνέχισε τις σπουδές του στην Ιστορία της Τέχνης στο εξωτερικό, στα Πανεπιστήμια της Λειψίας, της Δρέσδης και του Βερολίνου, στη Γερμανία.[1] Τιμήθηκε με το Αριστείο των Γραμμάτων και ήταν τακτικό μέλος της «Ακαδημίας Αθηνών», ενώ το 1947 προτάθηκε από το Ελληνικό Κράτος [2] για το βραβείο Νόμπελ, σε αναγνώριση της αξίας του έργου του, το οποίο τελικά απoνεμήθηκε στο Γάλλο λογοτέχνη Αντρέ Ζιντ (Andre Gide). Η οικογένεια του
Γεώργιου Δορσίνη, εκτός από εύπορη
ήταν και γνωστή για τη συνεισφορά της
στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του
1821. Παππούς του ήταν ο Γιώργης
Καραγιώργης, που σκοτώθηκε στην Έξοδο
του Μεσολογγίου το 1826 ενώ ο προπαππούς
του ήταν ο Καπετάν-Αναστάσης Δροσίνης,
γνωστός και ως ο Πρωτοκλέφτης των
Αγράφων. Ήταν γιος του Χρήστου Δροσίνη,
που εργαζόταν ως ανώτατος υπάλληλος
στο Υπουργείο Οικονομικών και της
Αμαλίας Πετροκόκκινου, της οποίας η
οικογένεια είχε κατεβεί στην Αθήνα
με τον Καποδίστρια. Ανήκε στο "κίνημα" των δημοτικιστών γράφοντας στη δημοτική ποιήματα και πεζά που απεικόνιζαν ήθη και έθιμα του λαού μας, με αναφορές στην ζωή στην αγροτική ζωή στον κάμπο και στην θάλασσα. Έγραψε επίσης και αρκετά παραμύθια για παιδιά.
Εργογραφία
Σημειώσεις και παραπομπές
Κατάλογος μελών Ακαδημίας Αθηνών Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License |
||
|
|