Γεώργιος Σαμαρτζής, ζωγράφος (Κέρκυρα 8.2.1868 – Αθήνα 19.3.1925)

Τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής έλαβε σε ηλικία 13 ετών από τους Βικ. Μποκατσιάμπη, Αγγ. Γιαλλινά και Χαρ. Παχή.
Το 1888, με υποτροφία του Πετριδείου Κληροδοτήματος, σπουδάζει στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Νεάπολης με καθηγητές τον Domenico Morelli και τον Vincenzo Marinelli. Αποφοίτησε σ’ ενάμισο χρόνο παίρνοντας πρώτο βραβείο κι αργυρό τιμητικό μετάλλιο.

Από τα θέματά του, η προσωπογραφία τον εκπροσωπεί περισσότερο. «Λαμπρό προσωπογράφο» τον αποκαλεί ο Ανδρέας Ιωάννου, «έξοχο προσωπογράφο» ο Στέλιος Λυδάκης, ενώ ο Φώτος Γιοφύλλης τον αναφέρει και ως αγιογράφο, δίπλα στα ονόματα των Λύτρα, Πελεκάση, Λεμπέση.

Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Πανεπιστήμιο, στο Ναυτικόν Όμιλο, στη Δημοτική Πινακοθήκη της Κέρκυρας (σε ιδιαίτερη αίθουσα), στην Αναγνωστική Εταιρία, στην Κερκυραϊκή Πινακοθήκη και σε πολλούς ναούς της ιδιαίτερης πατρίδας του.
Από τους πίνακές του οι πιο ενδιαφέροντες και γνωστοί είναι: «Η Λιτανεία του Αγίου Σπυρίδωνα», « Ο Μυστικός Δείπνος», «Ο κουρδιστής του πιάνου», « Η νύχτα στη Σπιανάδα»,«Η Ανάληψη», «Η μητρότητα», «Οι λουόμενες», το πορτρέτο της κόρης του «Ιρις», του Γ. Θεοτόκη, του Στρατηγού Richar, καθώς και της γυναίκας του και η «Αυτοπροσωπογραφία» του με παστέλ.
Ο Σαμαρτζής δίδαξε στη Δημόσια Εκπαίδευση και ήταν διευθυντής της ιστορικής Καλλιτεχνικής Σχολής της Κέρκυρας. Εξάλλου, ασχολήθηκε και με τη μουσική.

Συνθέσεις του παίζονται ακόμα από τις Φιλαρμονικές μπάντες του νησιού και στίχους του μελοποίησαν, ο Ιωσήφ Καίσαρης, ο Αναστάσιος Ρομποτής κι ο Σπύρος Δουκάκης.

Στην Κέρκυρα υπάρχει ένας δρόμος με τ’ όνομά του.

Ζωγράφοι

Από την Live-Pedia.gr

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>