Έλληνας ζωγράφος (Ρέθυμνο 1610 - Βενετία 1690). Χειροτονήθηκε ιερέας σε μικρή ηλικία. Στο χωριό του έμεινε μέχρι το 1646, οπότε το κατέκτησαν οι Τούρκοι και πήγε στην Κέρκυρα, όπου έμεινε 10 χρόνια. Το 1655 πήγε στη Βενετία, όπου τον διόρισαν εφημέριο της ελληνικής εκκλησίας και επόπτη του ορφανοτροφείου της ελληνικής παροικίας. Το έργο του Τ. είναι πολύπλευρο, κυρίως όμως διακρίθηκε ως ζωγράφος και μάλιστα αγιογράφος. Θεωρείται από τους σημαντικότερους ζωγράφους της Κρητικής σχολής. Τα έργα της πρώτης περιόδου της ζωής του βρίσκονται πιο κοντά στην παράδοση της ορθόδοξης ζωγραφικής, με αυστηρό σχέδιο, σκληρά περιγράμματα, έντονα χρώματα. Τα μετέπειτα έργα του δείχνουν τον επηρεασμό του καλλιτέχνη από τη βενετσιάνικη ζωγραφική, χωρίς όμως να ξεκόβει τελείως από την παράδοση της Ανατολής. Έτσι βλέπουμε πιο μαλακά περιγράμματα, πλούσιο αρχιτεκτονικό τοπίο, αλλά και πλουτισμό των συνθέσεών του με θέματα της ιταλικής ζωγραφικής. Ο Τ. θαυμάστηκε πολύ από τους σύγχρόνους του. Σήμερα, δεν μπορούμε να τον θεωρήσουμε ως φωτεινό καλλιτέχνη που δημιούργησε μία καινούρια τεχνοτροπία, αλλά ως συνεχιστή παραδοσιακών μορφών, χωρίς αυτό να μειώνει το έργο του. Στα πενήντα χρόνια της δουλειάς του, ο Τ. άφησε εκατό περίπου φορητές εικόνες, από τις οποίες πολλές βρίσκονται σε μουσεία και εκκλησίες της Βενετίας, των Αθηνών, του Βερολίνου, του Λονδίνου, του Σινά, στην Κέρκυρα, στη Ζάκυνθο, στην Πάτμο, στη Βαλτιμόρη κ.ά.

Ζωγράφοι