Ο Ερρίκος Δ΄ (Henri IV) (13 Δεκεμβρίου 1553 - 14 Μαΐου 1610) ήταν βασιλιάς της Γαλλίας και της Ναβάρρας. Ήταν ο πρώτος βασιλιάς της δυναστείας των Βουρβόνων. Δολοφονήθηκε το 1610 στο Παρίσι.

Βασιλιάς τη Ναβάρας

Το 1562 ανέβηκε στον θρόνο της Ναβάρρας σε ηλικία 9 ετών αντικαθιστώντας τον πατέρα του Αντώνιο βασιλιά της Ναβάρρας. Άν και βαπτίστηκε Ρωμαιοκαθολικός ανατράφηκε ως προτεστάντης από τη μητέρα του, τη Ζάν ντ΄ Αλμπέρτ. Η μητέρα του Ερρίκου, ως Αντιβασίλισσα, είχε κυρίξει τον Καλβινισμό ως την επίσημη θρησκεία της Ναβάρρας. Σαν έφηβος κατατάχτηκε στις δυνάμεις των Ουγενότων στους Γαλλικούς Πολέμους για τη Θρησκεία. Το 1572 με το θάνατο της μητέρας του, και την ενηλικίωσή του, ανέλαβα επίσημα τα καθήκοντα του Βασιλιά της Ναβάρρας.

Στις 18 Αυγούστου 1572 παντρεύετε την Μαργαρίτα των Βαλουά (Βασίλισσα Μαργκό), αδελφή του Βασιλιά της Γαλλίας και αποκτά δικαιώματα στον Γαλλικό θρόνο. Θεωρήθηκε από τους περισσότερους μια προσπάθεια να επικρατήσει η θρησκευτική ειρήνη στο βασίλειο. Εντούτοις, οι ηγετικοί Καθολικοί παράγοντες, κρυφά, προγραμμάτισαν μια σφαγή των προτεσταντών που μαζεύτηκαν στο Παρίσι για το γάμο. Στις 24 Αυγούστου, αρκετές χιλιάδες προτεσταντών σκοτώθηκαν στο Παρίσι και χιλιάδες περισσότερο στην επαρχία και η σφαγή έμεινε στην ιστορία ως η Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου Ο Ερρίκος διέφυγε το θάνατο με την προσποίηση ότι θα γίνει ρωμαιοκαθολικός. Κρατήθηκε σε περιορισμό, αλλά δραπέτευσε στις αρχές του 1576. Στις 5 Φεβρουαρίου εκείνου του έτους, αποκύριξε τον καθολικισμό και συνστρατεύτηκε ξανά με τις προτεσταντικές δυνάμεις, στη στρατιωτική σύγκρουση.

Ο Ερρίκος της Ναβάρρας έγινε ο νομικός κληρονόμος στο γαλλικό θρόνο επάνω στο θάνατο το 1584 Φραγκίσκου, το δούκα του Αλενσόν, τον αδελφό και διάδοχο του καθολικού βασιλιά Ερρίκου του Γ΄. Δεδομένου ότι ο Ερρίκος της Ναβάρρας ήταν απόγονος του βασιλιά Λουδοβίκο Θ', ο βασιλιάς Ερρίκος Γ΄ της Γαλλίας δεν είχε καμία επιλογή αλλά για να τον αναγνωρίσει ως νόμιμο διάδοχο. Ο σαλικός νόμος απέκλειε τις αδελφές του βασιλιά.

Βασιλιάς της Γαλλίας

Αγώνας για το Θρόνο

Με τον θάνατο του Ερρίκου Γ΄ το 1589, ο Ερρίκος της Ναβάρρας έγινε ονομαστικά ο βασιλιάς της Γαλλίας. Αλλά η Καθολική Λίγκα, που ενισχύθηκε από την υποστήριξη που είχε από το εξωτερικό, ειδικά από την Ισπανία, ήταν αρκετά ισχυρή να τον αναγκάσει να περιορίσει την εξουσία του, στο νότο. Ερρίκος έπρεπε με στρατιωτικά μέσα να πάρει το βασίλειό του. Βοηθήθηκε από τα χρήματα και τα στρατεύματα που παραχωρήθηκαν από την Ελισάβετ Α' της Αγγλίας. Η Καθολική Λίγκα ανακύρηξε τον καθολικό θείο του Ερρίκου, Κάρολο, Καρδινάλιο των Βουρβόνων ως Βασιλιά της Γαλλίας.Ο καρδινάλιος ήταν φυλακισμένος του Ερρίκου και μετά το θάνατό του, το 1590, η Καθολική Λίγκα δεν μπορούσε να συμφωνήσει σχετικά με έναν νέο υποψήφιο.

Ενώ μερικοί υποστήριζαν τους Γκιζ, ο ισχυρότερος υποψήφιος ήταν η Πριγκίπισσα Ισαβέλλα, κόρη του Φιλίππου Β' της Ισπανίας, η της οποίας μητέρα Ελισάβετ ήταν κόρη του Ερρίκου Β' της Γαλλίας. Η προεξοχή της υποψηφιότητάς της έβλαψε την Καθολική Λίγκα, η οποία έγινε έτσι ύποπτη ως πράκτορας των Ισπανών. Παρ΄ όλα αυτά, ο Ερρίκος αδυνατούσε να πάρει τον έλεγχο του Παρισιού. Με την ενθάρρυνση της μεγάλης αγάπης της ζωής του, Γαβριέλλας ντ΄ Εστρέ (Gabrielle d'Estrées}, στις 25 Ιουλίου 1593 ο Ερρίκος αποκύρηξε τον προτεσταντισμό, κερδίζοντας του καθολικούς και προκαλόντας δυσαρέσκεια στον προηγούμενο σύμμαχό του, τη Βασίλισσα Ελισάβετ Α' της Αγγλίας. Εντούτοις, η είσοδός του στο Ρωμαιοκαθολικό Δόγμα εξασφάλισε την υποταγή της μεγάλης πλειοψηφίας των υπηκόοων του. Στέφθηκε Βασιλιάς της Γαλλίας στον καθεδρικό ναό του Σάρτρ στις 27 Φεβρουαρίου 1594. Με τη στέψη του ξεκινά η βασιλεία της δυναστείας των Βουρβόνων. Στις 13 Απριλίου 1598, εξέδωσε το Διάταγμα της Νάντης, το οποίο έδωσε αρκετά δικαιώματα και προσταστία στους Ουγενότους.

Γάμος

Ο πρώτος γάμος του Ερρίκου, με την Μαργαρίτα των Βαλουά δεν ήταν ευτυχής, και το ζεύγος παρέμεινε άτεκνο. Οι δύο είχαν χωρίσει, προτού να ανέβει ο Ερρίκος στο θρόνο, τον Αύγουστο του 1589. Αφότου ο Ερρίκος είχε γίνει βασιλιάς, έπρεπε να αποκτήσει διαδόχους, προκειμένου να αποφευχθεί ένα πρόβλημα διαδοχής. Ο Ερρίκος είχε την ιδέα της ακύρωσης του πρώτου γάμου του, και να παντρευτεί την Γαβριέλλα ντ΄ Εστρέ (Gabrielle d'Estrées), με την οποία είχε ήδη τρία παιδιά, μή νόμιμα. Οι σύμβουλοι του αντέταξαν έντονα αυτήν την ιδέα, αλλά το θέμα επιλύθηκε απροσδόκητα από τον ξαφνικό θάνατο της Γαβριέλλας τον Απριλίο του 1599, όταν πέθανε σε ένα πρόωρο τοκετό. Ο γάμος του Ερρίκου με την Μαργαρίτα ακυρώθηκε το 1599, και παντρεύτηκε την Μαρία των Μεδίκων το 1600.

Παιδιά τους ήταν :

* Λουδοβίκος ΙΓ΄ της Γαλλίας

* Ελισσάβετ (1602 - 1644) βασίλισσα της Ισπανίας λόγω του γάμου της με τον βασιλιά Φίλιππο Δ'

* Μαρία - Χριστίνα (1606 - 1663) δούκισσα της Σαβοίας

* Γκαστών της Ορλεάνης

* Ερριέτα - Μαρία (1609 - 1669) βασίλισσα της Αγγλίας, λόγω του γάμου της με τον βασιλιά της Αγγλίας Κάρολο Α'

Το τέλος της βασιλείας του

Ο Ερρίκος Δ΄ αποδείχθηκε άτομο της διορατικότητας και του θάρρους. Αντί να διεξαγάγει δαπανηρούς πολέμους για να χρηματοδοτούνται οι ευγενείς, ο Ερρίκος απλά τους πλήρωνε. Σαν βασιλιάς, υιοθέτησε πολιτικές και προγράμματα για να βελτιώσει τις ζωές όλων των υπηκόοων του, με αποτέλεσμα να γίνει ένας από τους δημοφιλέστερους βασιλιάδες που κυβέρνησαν ποτέ τη χώρα.

Αν και ήταν άτομο της ευγένειας, του οίκτου, και του καλού χιούμορ, που αγαπήθηκε πολύ, αποτέλεσε στόχος πολλών προσπαθειών δολοφονίας. Στις 14 Μαΐου 1610, ο βασιλιάς Ερρίκος Δ΄ δολοφονήθηκε, στο Παρίσι, από τον Φραγκίσκο Ραβαγιάκ, που σκαρφάλωσε στη βασιλική άμαξα και του κατέφερε τρεις μαχαιριές. Η χήρα του Ερρίκου, Μαρία των Μεδίκων, ανέλαβε καθήκοντα Αντιβασίλισσας, (μιάς και ο γιός τους, Λουδοβίκος, ήταν μόλις 9 χρονών), μέχρι το 1617.

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>