Ο Τζιοβάνι Σφόρτσα της Αραγώνας (Giovanni Sforza, 1466 - 1510) ήταν άρχοντας της Πιζάρο και της Γκραντάρα (1483-1510), πρώτος σύζυγος της Λουκρητίας Βοργία, ο γάμος με την οποία ακυρώθηκε μετά την παραδοχή του ότι ήταν σεξουαλικά ανίκανος. Μέλος της ισχυρής οικογένειας των Σφόρτσα, εξώγαμος γιος και διάδοχος του Κωνστάντζου του 1ου, άρχοντα του Πιζάρο.

Παντρεύτηκε το 1489 την Μανταλένα Γκονζάγκα, που πέθανε τον επόμενο χρόνο. Τότε είδε ότι θα έχει αξία μια σύνδεση με την οικογένεια Βοργία, και με την βοήθεια του θείου του, καρδινάλιου Ασκάνιου Σφόρτσα, πραγματοποιήθηκαν το 1492 διαπραγματεύσεις μεταξύ του Τζιοβάνι και της δεκατριάχρονης κόρης του Πάπα Αλεξάνδρου ΣΤ' Λουκρητίας. Του τέθηκε ως όρος να μπορεί η Λουκρητία να μένει αν θέλει στη Ρώμη και ο γάμος να πραγματοποιηθεί μόνο μετά απο έναν χρόνο.

Η τελετή του γάμου έγινε το 1493 στο Βατικανό. Ο Τζιοβάνι και η Λουκρητία έμειναν δύο χρόνια στο Πιζάρο, διάστημα κατά το οποίο η σημασία που του έδινε η οικογένεια Βοργία ως σύμμαχο ελαττώθηκε. Ο Τζιοβάνι εκμεταλλεύθηκε το πλεονέκτημα της γειτνίασής του με τον Βοργία χρησιμοποιώντας κατασκόπους προκειμένου να μαθαίνει τα σχέδιά του, όμως τις κινήσεις του αυτές ανακάλυψε ο Πάπας Αλέξανδρος. Επίσης, η προτίμηση της Λουκρητίας να παραμείνει στην παπική αυλή, παρά να ζει επαρχιακή ζωή στο Πιζάνο, καθώς και η ανάπτυξη σχέσεων με άλλα δουκάτα, όπως αυτό της Νάπολης, άρχισαν να κάνουν τον γάμο άχρηστο. Παρ'όλα αυτά το ζευγάρι επέστρεψε στην παπική αυλή τα Χριστούγεννα του 1495.

Ο Σφόρτσα γνώριζε οτι η τύχη του διακυβευόταν και έφυγε σε στρατιωτική εκστρατεία. Επέστρεψε στη Ρώμη και έφυγε μεταμφιεσμένος με τη δικιολογία οτι ο Πάπας και ο γιός του Καίσαρας σχεδίαζαν να τον σκοτώσουν αλλά δέν τους το επέτρεψε η σύζυγός του Λουκρητία, κάτι που δεν αποδείχθηκε, αλλά ωστόσο αποτελεί δημοφιλή εξήγηση της φυγής του.

Διαζύγιο με τη Λουκρητία

Ο Πάπας αιτήθηκε διαζύγιο για λογαριασμό της κόρης του εις βάρος του συζύγου της, και ο θείος του, καρδινάλιος Ασκάνιο Σφόρτσα, προσπάθησε να πείσει τον Τζιοβάνι να δεχτεί αυτή την απόφαση. Αυτός αρνήθηκε και μερικές πηγές λένε οτι ισχυρίστηκε οτι έχει παιδιά απο άλλους γάμους, οπότε η αδυναμία του ζευγαριού να κάνει παιδί δεν ήταν θέμα δικής του ανικανότητας. Επίσης ο Τζιοβάνι κατηγόρησε τη γυναίκα του για αιμομιξία με τον πατέρα της και τους αδελφούς της, ισχυρισμοί που έκαναν την οικογένεια Βοργία να έρθει στο μέλλον σε μεγάλη κατάπτωση και συνεχίζουν να αμαυρώνουν τη φήμη της μέχρι και σήμερα.

Ο γάμος ακυρώθηκε το 1497 και ο Τζιοβάνι απειλήθηκε να χάσει ολόκληρη την περιουσία που του δώθηκε ως προίκα αν δεν ανανγώριζε ενυπόγραφα την ανικανότητά του. Τελικά, 6 μήνες αργότερα, αναγκάστηκε να παραδεχτεί με όρκο ότι η Λουκρητία ήταν παρθένα, οπότε κυκλοφόρησαν φήμες ότι η εγκυμοσύνη της Λουκρητίας στον Τζιοβάνι Βοργία ήταν αποτέλεσμα αιμομιξίας με τον αδελφό της.

Ο Τζιοβάνι αφορίστηκε το 1500 και οι κάτοικοι μιας απο τις πόλεις του επιχείρησαν να τον σκοτώσουν. Δέχτηκε επίθεση απο τον Καίσαρα Βοργία που κατέλαβε την Πιζάρο και τον έδιωξε.

Αίσιο τέλος και διαδοχή

Ο Τζιοβάνι ζήτησε βοήθεια από πολλούς συμμάχους, μεταξύ άλλων από την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και τη Γαλλία, όμως κατάφερε να επιστρέψει στην πόλη του Πιζάρο μόνο μετά το θάνατο του Πάπα Αλέξανδρου (1503) και την έντονη ασθένεια του γιού του Καίσαρα Βοργία, που πέθανε κι αυτός λίγο αργότερα. Ο νέος Πάπας Ιούλιος Β' κατοχύρωσε την θέση του ως κυβερνήτη της πόλης του Πιζάρο.

Ξαναπαντρεύτηκε σε τρίτο γάμο την Τζινέρβα Τιέπολο, που του έδωσε έναν διάδοχο, τον Κωνστάντζο τον 2ο, ο οποίος τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατό του.

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>