Νόμος των εμβαδών


Ο Νόμος των εμβαδών ή Δεύτερος νόμος Κέπλερ είναι νόμος που περιλαμβάνεται στους νόμους του πλανητικού συστήματος και που διατύπωσε ο Γερμανός αστρονόμος Ι. Κέπλερ (1571-1630) σπουδάζοντας τις παρατηρήσεις της κίνησης των πλανητών, που προηγουμένως είχε εκτελέσει ο Δανός αστρονόμος Τύχο Μπράχε (1546-1601).

Ο νόμος αυτός είναι ο δεύτερος από τους τρεις που ανακάλυψε και διατύπωσε ο Κέπλερ και που διέπουν τη κίνηση των πλανητών γύρω από τον Ήλιο. Σύμφωνα με τον νόμο αυτόν:

* Η επιβατική ακτίνα Ηλίου - Πλανήτη γράφει ίσα εμβαδά σε ίσους χρόνους ή εμβαδά ανάλογα των χρόνων.

Αυτό βέβαια συμβαίνει επειδή η επιβατική ακτίνα αφενός δεν έχει σταθερό μήκος, αλλά λαμβάνει την μικροτερη τιμή στο περιήλιο και την μεγίστη στο αφήλιο και αφετέρου στο ότι η ταχύτητα του πλανήτη είναι η μεγαλύτερη στο περιήλιο και η μικρότερη στο αφήλιο. Έτσι τα μεν γραφόμενα τόξα είναι άνισα μεταξύ τους αλλά τα εμβαδά τους είναι ίσα, ανάλογα των χρόνων που αυτά γράφονται.


Νόμοι Πλανητικού Συστήματος

Αστρονομία

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>


www.hellenica.de